In mijn leven heb ik officieel in Dordrecht, ‘s-Gravendeel, Amsterdam, Seedorf (Dsl), Hengelo, Utrecht, Zeist, Utrecht, Berkel en Rodenrijs, Gouda gewoond en gaan we nu Naar Nunspeet. In het buitenland ben ik veel geweest, maar heb nergens officieel gewoond. Maar het gaat natuurlijk om de binding met een plaats en niet om een inschrijving. Naast de plaats waar ik ben opgegroeid is de binding met Gouda dan het grootste.

Toch zit er in al die plaatsnamen één rode draad: de Haven. In ‘s-Gravendeel woonde ik 16 jaar midden in het dorp op het ‘Havenplein’, in Gouda woonden we 28 jaar aan de ‘Oosthaven’ en nu ga ik met Loes in een pand in Nunspeet wonen dat kortweg de naam ‘de Haven’ draagt. Drie keer is hier letterlijk scheepsrecht: we varen richting de haven. Vanaf 2 juli 2025 is het zover; we leven en werken voortaan vanuit Nunspeet. De dozen staan klaar, om wat de boeken betreft pas over een paar maanden uit de opslag te komen in de nieuwe, nog te bouwen bibliotheek bij het huis.

Kijk ik er naar uit? Ja, het huis is een weelde en Nunspeet heet ons welkom, maar natuurlijk weten we nog niet echt waar we aan beginnen. Wat wel zeker is, is het afscheid van Gouda. En laat ik er geen misverstand over laten bestaan: Gouda is goed voor ons geweest. We nemen afscheid met weemoed.

Voor de gelegenheid heb ik daarom dit Vertrekgedicht geschreven. Dank voor alle reacties op FB en vooral LinkedIn. Geweldig.