De binnenman en de buitenman

Laten we de lof spreken
over een binnenman
Want dat was hij

Die man die mogelijk van Gouda
van Zurich
of zelfs van Rotterdam was

Die man die kerkvaders
al lofprijzend
de maat nam
maar nooit afscheid
van Rome nam

Of zullen we de lof 
over Luther zingen?
Die geen aforismen
maar teksten met spijkers
op een deur sloeg
en afscheid van
Rome durfde nemen en
bij uitstek de buitenman werd

Kunnen wij wel kiezen
voor wie we de lof spreken
of zingen
zonder eerst en vooral
over onszelf te spreken?

Dan zeg ik het maar zo:
we hebben soms een Luther nodig
om buiten onze onwaarachtigheden
te stappen

Maar voor onze waarheden hebben we
er waarschijnlijk meer aan om
de wijsheden van onze vage Erasmus
te snappen